«استعاره جعبه» یک سفر دیستوپیایی متقاعدکننده است که در آن حبس ناعادلانه مطابقت اجتماعی و تأثیر عمیق سرپیچی را آشکار می کند. این در مورد رهایی از جعبه های استعاری و انعطاف پذیری روح انسان است.