آنی هال (Annie Hall)

آنی هال

(به انگلیسی: Annie Hall) فیلمی رمانتیک و کمدی به کارگردانی وودی آلن و ساخته شده در سال ۱۹۷۷ است. فیلم در سال ۱۹۷۷ موفق به دریافت چهار جایزه اسکار از جمله «بهترین فیلم» شد. آلن فیلمنامه این فیلم را به همراه مارشال بریکمن نوشته‌است. این فیلم در گیشه نیز موفق بوده و یکی از بهترین آثار آلن به‌شمار می‌آید. دایان کیتون به خاطر بازی در این فیلم موفق به دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن شد. گفته می‌شود، آلن، فیلمنامه این فیلم را مشخصاً برای دایان کیتون نوشته که نام واقعی او دایان هال است. مارشال مک‌لوهان، فیلسوف و متفکر کانادایی، در صحنه کوتاهی از فیلم در نقش خودش بازی می‌کند.^[۱]

آنی هال

بسیاری از فیلم‌پژوهان شیوه ارائه تضادها بین نیویورک و لس آنجلس، کلیشه‌های تفاوت‌های بین جنسیت‌ها، نحوه ارائه هویت یهودی، و عناصر روانکاوانه و مدرنیسم را از نقاط قوت این فیلم دانسته‌اند.

داستان فیلم[ویرایش]

آنی هال

داستان فیلم مربوط به زندگی الوی سینگر (وودی آلن) است که یک بازیگر طنز و یک شومن است. الوی سینگر سعی دارد بفهمد چرا رابطه‌اش با دختری به نام آنی هال (دایان کیتن) که یک خواننده است یک سال قبل قطع شده‌است. سینگر در یک خانواده یهودی در نیویورک بزرگ شده‌است. او از طریق راب،

آنی هال

دوست صمیمی‌اش با آنی هال در زمین تنیس آشنا می‌شود. این دو خیلی زود دلباخته همدیگر می‌شوند و با هم زندگی می‌کنند. اما مشکلات عصبی سینگر و مشکلات روابط جنسی بین آن دو باعث می‌شود آنی از این رابطه خارج شود و به لس آنجلس برود. در آن جا آنی وارد رابطه‌ای با تونی لیسر (پل سایمون) تهیه‌کننده صفحات موسیقی‌اش می‌شود. سینگر به لس آنجلس می‌آید تا آنی را متقاعد کند رابطه‌شان را دوباره از سر گیرند، اما موفق نمی‌شود. در صحنه آخر، سینگر و آنی در کافه‌ای در نیویورک ملاقات دوستانه‌ای دارند، در حالی که هرکدام وارد رابطه جدیدی شده‌اند.